چو برشکست صبا

 

چو بر شکست صبا زلف عنبر افشانش

بهر شکسته که پیوست تازه شد جانش

کجاست همنفسی تا بشرح عرضه دهم

که دل چه میکشد از روزگار هجرانش

زمانه از ورق گل مثال روی تو بست

ولی ز شرم تو در غنچه کرد پنهانش

تو خفته ای و نشد عشق را کرانه پدید

تبارک الله ازین ره که نیست پایانش

جمال کعبه مگر عذر رهروان خواهد

که جان زنده دلان سوخت در بیابانش

بدین شکسته بیت الحزن که می آرد

نشان یوسف دل از چه زنخدانش

بگیرم آن سر زلف و بدست خواجه دهم

که سوخت حافظ بیدل زمکرو دستانش

 

 

یلدا مبارک​​​

تا طلوع زمستان

 

صبر کن 

 

تا طلوع زمستان

 

راه زیادی نیست

 

بگذار تنور شعرهایم را روشن کنم

 

مبادا واژه ها قندیل ببندد

 

 

 

فاطمه حیدری (رضوان)

خاطرات گذشته

 

 

سفری کوتاه به خاطرات گذشته

همراه با قطعه موسیقی بی کلام از بیژن کامکار

شاخه های بید

 

بر شاخه های خشک بید

 

جای قطره های باران خالی ست

 

وقتی آسمان دلگیرتر از همیشه

 

بغضش را فرو می خورد

 

 

 

فاطمه حیدری (رضوان)

یک رنگی

 

 

 

آفتاب پرست یک رنگی را دوست ندارد.

 

 

فاطمه حیدری (رضوان)