شاخه های بید

 

بر شاخه های خشک بید

 

جای قطره های باران خالی ست

 

وقتی آسمان دلگیرتر از همیشه

 

بغضش را فرو می خورد

 

 

 

فاطمه حیدری (رضوان)

چتر هزار رنگ

 

صدای گام هایش را می شنوی؟

چه آهسته و سرد قدم برمی دارد

دیدگانش نمناک است

همین حالاست که کاسه ی صبرش لبریز شود و ببارد

​​​​​احساس دلتنگی عجیبی دارم

چتر هزار رنگ ات را آورده ای؟

می خواهم آن را به پاییز هدیه کنم

 

 

فاطمه حیدری (رضوان)

ابری ترین شعر

 

ابری ترین شعرهایم را

 

به آسمان هدیه کردم 

 

باران بارید 

 

 

فاطمه حیدری (رضوان)